حنفیه  

لقمان گفت:«ازخدا اميد داشتم كه براي تو،كنجد بروياند».

مولايش گفت:مگر اين ممكن است؟

لقمان گفت: تورا مي بينم كه خداي متعال را نافرماني مي كني،درحالي كه ازاواميد بهشت داري؛« لذا گفتم شايدآن هم بشود».

آن گاه مولايش گريست وبه دست او توبه كرد و اورا آزاد ساخت.