گدایی
گدایی
سهل بن الحنظله می‌گوید: پیامبر (ص) فرمودند: «هرکسی که با وجود این که به مقدار کفایتش چیزی داشته باشد، بازهم تکدی و گدایی کند، همانا برای خود از اخگرهای جهنم جمع می‌کند، پرسیدند: (یا رسول الله) مقدار غِنی و کفایت که با وجود آن تکدی و گدایی جایز نیست، چه قدر است؟ فرمودند: مقداری که برای ناهار و شام او کفایت کند» .رواه أبوداود: 2/ 281، صحیح الجامع: 6280.
از عبدالله بن مسعود روایت شده که می‌گوید: رسول الله (ص) فرمودند: «هرکس با وجود این که مالی به مقدار کفایتش دارد، از مردم چیزی بطلبد (گدایی کند) این سؤال و گدایی در قیامت به خراش و کله‌ای بر چهره اش تبدیل می‌گردد . - رواه الإمام احمد: 1/ 388 نگا: صحیح الجامع: 6255، [در صحیح مسلم از حضرت ابوهریره آمده که «هرکس برای تکثیر و افزون‌طلبی از مردم چیزی بطلبد، همانا برای خود اخگر می‌طلبد چه کم و چه زیاد».].
برخی ازگدایان پس از نماز در جلوی انبوه نمازگزاران می‌ایستند، و لب به شکوه می‌گشایند، و تسبیح مردم را قطع می‌کنند، و برخی دیگر با حیله و تزویر اوراقی جعلی درست می‌کنند، و داستان‌های دروغینی سرهم می‌کنند، و چه بسا افراد خانواده خود را بر مساجد تقسیم می‌کنند، و پس از نماز آن‌ها را جمع نموده و سراغ مساجد دیگری می‌روند، و این در حالی است که برای خود ثروت انبوهی جمع نموده اند، اما کسی غیر از الله از آن آگاه نیست، و پس از مرگ میراث و ترکۀ آنان ظاهر می‌گردد، و بسیاری از نیازمندان واقعی که از روی تعف و حیا از مردم چیزی نمی‌طلبند (و اظهار نیاز نمی‌کنند) مردم آن‌ها را غنی و ثروتمند می‌پندارند و به آنان صدقه نمی‌دهند.
منبع: کتاب محرمات، محمد صالح المنجد
سلام